در دوران جنگ جهانی اول و اشغال
ایران توسط قوای انگلیسی و روسی که حملات و هجوم ها به ملت شیعه اوج گرفته بود، مرحوم آیت الله العظمی نائینی خیلی پریشان بودند و نگران از اینکه این وضع به کجا خواهد انجامید، نکند این کشور محبّ و دوستدار امام زمان
(عج) از بین برود و سقوط کند و.
در همین حال، شبی به امام عصر
(عج) متوسل می شوند و در حال توسل و گریه و ناراحتی در عالم رؤیا می بینند:
دیواری است به شکل نقشه ایران که شکست برداشته و خم شده و در حال افتادن است. در زیر این دیوار، یک عده زن و بچه نشسته اند و دیوار دارد روی سرشان خراب می شود.
مرحوم نائینی وقتی این صحنه را می بیند به قدری نگران می شود که فریاد می زند و می گوید: خدایا! این وضع به کجا خواهد انجامید؟
در این حال می بیند که حضرت ولی عصر
(عج) تشریف آوردند و دست مبارکشان را به طرف دیواری که خم شده و در حال افتادن بود، گرفتند و آن را بلند کردند و آن را سرجایش قرار دادند و فرمودند:
«
اینجا شیعه خانه ماست؛ می شکند، خم می شود، خطر هست، ولی ما نمی گذاریم سقوط کند. ما نگهش می داریم».
برگرفته از: کتاب میر مهر، مسعود پورسید آقایی(با اندک تصرف).
منبع : مجله امان فرودین 1385، شماره 1.
درباره این سایت